Hani Alice, harikalar diyarında bir boşluğa düşmüştü sürekli, o boşluk hiç bitmemişti. Alice gibiyim, küçük bir tavşanı takip etmiş ve hayatım birden maceralarla dolmuş gibi, şuan dönüş yolundayım bir boşluğa düşüyor gibi.
Reklamlar
Veda
Ve geçti, geçmez dediğimiz zaman… Ramazan ayını nadide bir misafir gibi karşıladık, elimizden geldiğince misafir ettik ve uğurluyoruz.
İlk yarıdan biraz fazla
Evet… Misafirimiz geleli tam 18 gün olmuş. ilk günkü heyecanımı hatırlıyorum. Badiyede blogunun sahibi Zeynep ile birlikte bu Ramazan ayını güzel değerlendirmek için bir takım düşünceler geliştirmiş, çalışmalar yapmış ve sonunda bloglarımızda kendi kendimize meydan okumuştuk. Bu Ramazan ayına güzel bir Hoşgeldin demiştik. Ara ara değerlendirme yazalım dedik ama ben ilk yarıyı biraz uzatıp 18. gün buraya gelebildim.
Peki bu geçen günlerde neler oldu, ne kadar başarılı oldum, ne kadar yenildim? Okumaya devam et İlk yarıdan biraz fazla
Hoşgeldin..
Ve beklenen bir misafir gelmiş gibi geldi Ramazan ayı. Beklenen ama hep hazırlıksız yakalanan bir misafir; özlenen ve güzel karşılamak için telaşlandığımız. Ben birkaç senedir bu misafiri biraz heyecansız beklediğimi fark ettim. Ve bu Ramazan ayında yeniden kendi içime bakıp o heyecan kıvılcımını tutuşturmaya karar verdim. Üstelik bu sefer o ateşin başında yalnız değilim. Okumaya devam et Hoşgeldin..
Herkesin Bildiği Kayıp Balıklar
“Bir şeyin değerini onu kaybedince anlıyormuşsun.” Bu cümle aylardır zihnimi meşgul ediyor. Üzerine çok düşündüğümüz şeylerin büyüdüğünü bildiğimden bu cümleyi kendimden olabildiğince uzak tutmaya çalıştım. Ama buraya kadarmış. Bazen bazı cümlelere teslim olduğumuzdan mı güçsüzleşiriz yoksa güçsüz olduğumuzda mı bazı cümlelere teslim oluruz bilmiyorum. İşte bu da benim handikabım. Yazarken rahatlar mısın yoksa yazmak için rahatını mı kaçırırsın? Gibi bir şey bu. Okumaya devam et Herkesin Bildiği Kayıp Balıklar
An
Bazı karşılaşmalar vardır. Hiç ummadığımız anda buluverir bizi. Derin ve güzel izler bırakır. Çocukluğumuzdan kalan bir vişne lekesi gibi orada burada saklamak isteriz onu. Öyle anlardan birindeydim; zamanı durdurmak istediğim anlardan, konuşurken ellerimi nereye koyacağımı bilemediğim anlardan, heyecanımın dört nala koştuğu anlardan.
Yörünge
Dün gece hep beraber hayat defterimizin sağ köşesinden bir yaprağı usulca kıvırıp yeni bir sayfa açtık. Bütünüyle yaşanmış bir yılı daha geride bıraktık. Kendi kendimize oluşturduğumuz takvimden kendimize bir eski bir de yeni yıl çıkardık. Bilimsel bir açıklaması olmasa da olurdu ama şu hep söylenip durduğumuz Dünya, yaz aylarında azıcık sakinleşsin istediğimiz Güneşin etrafında bir tur döndü. Bu zorlu maratonun bitmesine o kadar sevindik ki; o dönerken biz de anılar biriktirdik. Hepsi bir gecede “geçen yıl” kelimesinin içine girdi.
